-
-
-
-
खै कसरी भनुँ तिमीलाई
मेरो यो जिन्दगी पीरमा परेछ
दुःख पीडा जति
सबै मेरै तक्दिरमा परेछ ।
अचेल त हिँड्दा पनि
ठेस मेरै पाउमा मात्र लाग्छ
सोँचे खुट्टालाई पनि आँखा आवश्यक परेछ ।
हिजोसम्म जिन्दगी
सँगै कटाउनुपर्छ प्रिय भन्थेउ
आज बोलचाल बन्द हुँदैछ
लाग्छ रोजाइमा कोही अर्कै परेछ ।
छिमेकी हो भनेर उठाउन गएनन्
म लड्दा पनि कोही आफन्त
भन्छन् पछि बल्ल थाहा भो
लडेको त आफ्नै घरकै परेछ ।
खै कसरी भनुँ
यो जिन्दगी पीरै पीरमा परेछ ।
