-
-
-
-
यो अन्धकारमा तृप्त यो मन
आँखा चिम्लेर बसेकी म
यी पीडामा कुँजिएका आँशु ।
यो रातको नशामा डुबेका यी आँखा
यी भिजिरहेका परेला
र पल पलमा मरिरहेकी म ।
यी खुट्टाले थामिरहेको शरीर
यी हातले समाति रहेको जिन्दगी ।
यो मनले बोकिरहेको माया
क्षण क्षणमा जलिरहेकी म ।
यी जरजर्ति चिरिएका ओठ
यी छस्छस् घोच्ने कडा र
प्रहर प्रहरमा बदलीरहेकी म ।
जति घोचे पनि
जति रोए पनि
जति लडे पनि
प्रश्न एउटै
म को हुँ ?
